Evimde Bir Derbi Maçı..

Aslında kendi evimiz değil,dayımın evi..Babamla izlenecek bir trabzonspor maçı daha hayal edemiyorum çünkü,maç oynandıkça birbirimize giriyoruz ..Sorsan trabzonsporlu ama öyle bir konuşuyor ki maç anında,rakip takım taraftarı onun gibi konuşmuyordur.Kendimi relax da tutamıyorum onun yanında..Gol sevincine bile karışıyor..

Ben de digitürk cihazını kaptığım gibi doğru Trabzon'a,dayımın oraya gittim.Aslında bu maçta stadda yerimi almam lazımdı ama stad sezon başında kombine ile bittiğinden ve annemle alırsın almazsın tartışması sürerken satışlar bitti,alamadık.Abim maçı stadda izlediğinden ben de dayımın evine götürdüm cihazı maça bakmak için..

Maç başlayana kadar nette takılayım dedim ama cimbomlulara yakalandım..Yok efendim alemin takımlarıymış,çok büyüklermiş,bu maçı yedekleriyle bile kazanacak güçleri varmış falan da filan..Ama bilmezler ki maç oynanmadan kazanılmaz..İşleri güçleri sinir bozmak ama boşaydı çabaları..Ben o an maç sonu canım hemşomla galibiyeti konuşacağımızın hayalini kuruyodum =)

Maç başladığında kurulduk tv başına..Evde herkes;dayım,yengem,Hilal Ablam,Ali Kemal ve Oğuz..Herkes maçtan galip ayrılacağız görüşündeydik.Bu da belki ilkti çünkü ne zaman böyle bir maç olsa hep yenileceğiz denilirdi..

Alanzinho nun golünde bi zıplamamız vardı ki sanki başımız tavana vuracaktı..G.Saray'ın attığı gol öncesi hakemin takımımıza yapılan faulü es eçmesi karşısında rahatça hakeme tepkimi gösterdim,çünkü babam yoktu .. Dayımla maç izlemek bu yüzden iyi sarıyordu,aynı kafadaydık çünkü..

İkinci yarıdan itibaren Hilal Ablam öyle motive ediyordu ki bizi maça..Kazanacağız diyordu başka bişiy demiyordu..Ben de böyle şeyler duymak istiyordum maç izlerken,karamsar bir taraftarla ( mesela babamla ) maç izlemek sarmıyor..

Maçtan çıkan Baros'un başına taş falan atılmış..Az bile atılmış..Ah eski deliliğim olacaktı benim,önümde ağlar varmış..O sahaya inip onu yığmıştım oraya..Bizden gelen tepki sadece Baros'a güzelce sövmek oldu..çünkü dayımın da dediği gibi evden doğru yapacak bir şey yoktu başka..

Colman ın attığı gole kadar olan inancımız , golden sonra daha bi üst seviyeye çıktı ama maçın sonunda eşitlik bozulmadı..Galip gelemedik ama en azından rahat bir maç seyrettim,relax bir şekilde taraftarken nasıl oluyorsam o hale büründüm..

Her maçta böle bir ortam lazım bana..Cihazı kaptığım gibi her maçta firar etmem lazım evden..

Üzüldüğüm tek nokta maç sonu hemşomla galibiyet kritiği yapamadık =) başka sefere inşallah ..

Staddaki taraftarlar da umarım 61.dakika şovu dedikleri şeyin takıma bu maçta yaptığı zararın farkına varmıştır ...