maziden döküntüler !!

Orta okula başladığım yıllardı.Bizim sınıfın bulunduğu koridorda dolanıyordu devamlı.Nöbetçi olduğu günleri anlıyordum ama her gün niye dolanıyordu?Yoksa bana mı öyle geliyordu?Gözleri de sanki hep beni kolluyor,gözetliyordu.Hiç sevmiyordum bu adamı..
6.sınıfın ikinci dönemi başladığında bizim sınıfa girerken gördüm.Bizim matematikçi değişmiş,yeni matematikçimiz olmuş kendisi.Başta niye değişti sordum kendime,diğer hocanın bütün sınavlarından 5 alan bir tek bendim çünkü.Belki bu gelen daha iyi bir hocaydı,bilmiyordum.Ama bende ona ait beliren ilk dönemdeki profil aklıma geldikçe seveceğimi tahmin etmiyodum.
Ama yanılmışım.
Dersi işlemeye başladıkça görüşlerimde bir takım değişiklikler olmaya başladı,bunu fark ettim.Artık dersi çok daha severek dinliyor,her soruyu çözmek için parmak kaldırıyordum.Sınavlarım zaten 5 ti ama artık 100 alarak 5 geliyordu..Artık kendisini oldukça sevmeye başlamıştım.
7.sınıfa geçtiğimizde bütün sınıf olarak tek bir isteğimiz vardı.Matematik dersine yine bu hocanın girmesi..Allah bize istediğimizi fazlasıyla verdi,kendisi sadece dersimize girmekle kalmamış,aynı zamanda sınıf öğretmenimiz olmuştu.Çok sevinmiştim..
Herkes dersi öyle pür dikkat dinliyordu ki..Hani matematiği doğuştan sevmeyenleri çıkar,onun anlatımından dersi sevmeyecek bir öğrenci ben tanımıyorum.Dersi neşeli hale getirirdi,öğrencilere takılırdı şakasına,hepimizi değişik isimlerle çağırırdı,fıkralar hikayeler anlatırdı..Ders çok neşeli geçerdi.
Öğrencilerle sınav anındaki dialoguda çok hoşumuza giderdi.Mesela kağıdı teslim eden öğrencinin kağıdına bakr,yanlış yaptığı bir soru gözüne çarparsa o yanlışı düzeltmesi için kağıdı tekrar geri verirdi. " adını yazmadın " " numaranı yanlış yazdın " gibi kurduğu cümleler ise aramızda bir parola olmuştu adeta..
8.sınıfa geçtiğimizde yine bizim derse giriyordu ama sınıf hocamız değildi artık..Üzülmüştüm..Kendisi ile çok iyi anlaşıyorduk..Kim bilir , belki de artık sadece derslere giren bir hoca olarak arada oluşan mesafede sınıfın diğer öğrencileri biraz soğumuş,arkasından konuşur olmuştu.Ama ben aynı ciddiyetle dersi dinliyor,aynı ciddiyetle hocamı sevmeye devam ediyodum..
Sınavlarım ne benim açımdan ne onun açısından bi sıkıntı teşkil etmiyordu.Çünkü hem o hem de ben biliyorduk sınavdan 5 alacağımı.Ve çoğunun da notu 100 olacak şekilde.
Gözüm hep onu görmek istiyordu derslerde..Bana matematiği sevdiren,adeta matematiğe beni aşık eden adamı görmek istiyordum..
Ben onu hayatımın 1 numaralı adamı yapmıştım..
Hayatımda önemli bir yeri daha vardır : Öğrencilik hayatım boyunca yediğim son sopayı da o atmıştı bana 7.sınıfta =))
Belki bu iyi bişi olmuyo öğrenci açısından ama bugün geriye dönüp bakınca.." vay bee..son sopayı da ülfet hoca dan yemiştim " diye gurur yapabiliyorum =)
Kendisini ne ortaokuldan sonra ne de hayatımın hiç bir anında hiç unutmadım..Ben matematiği onunla sevdim,onunla matematiğe aşık oldum.
Ülfet hocamı görmeyeli yıllar oldu..Ve bugün kendisini ne kadar çok özlediğimin farkına vardım..
Umarım bir gün yine görürüm onu dünya gözüyle..

Tek dileğim bu..