Hayat sanki hiç oyun oynamamıştı ona karşı.Acı denen şey yanına bile yaklaşmamıştı belki de.Hayatının her saniyesinde gülümsemek,gülümseyebilmek başka neyle açıklanabilirdi ki?
Sadece gülüyor muydu?Hayır!Aynı zamanda bu gülümsemesini yakınındaki herkese aksettirebiliyordu.Onun sohbetine nail olan insanların yüzünün o an gülümsemediğine ben inanmıyorum açıkçası..
Fotoğraflarının her karesinde bile gülümsemeyi başarmış bir insan.Öyle poz gereği " ya gülümse hadi poz çekiyoruz " cinsinden değil.Samimi ve içten.O gülümseme fotoğrafa bile öyle bir aksediyor ki,fotoğraf olduğundan daha güzel görünüyor insanın gözüne..
Hayatın oynadığı oyunlardan nasibini almış da olsa hayata en ağır darbeyi gülümsemesi ile vurmuş ve yıkılmadığını,daha sağlam bir şekilde ayakta durduğunu gösteren insan..benim değerli hemşom =)
Onu tanıdığım zamana kadar gülümsemek benim için bir nedene bağlı olarak gerçekleşebilen bir şeydi.Ya bir maç esnasında alınan galibiyete yada herhangi bir filmin herhangi bir komik sahnesinde..yada herhangi bir fıkrada..bir nedene bağlıydı gülümsemem..
Ama hemşomu tanıdığım günden beri gülmem için bir nedene ihtiyaç duymuyorum.Onun varlığı yetiyor hayatta gülümsemem için.Yüzüm asık dursa da o geldiğinde çehrem değişiveriyor,güler yüzlü bir hal alıyor.Konuşmalarımızda hiç üzgün ifadesi kullanmamışızdır mesela..Kullandıysak da istisnadan ibaret kalmıştır..
Öyle içten öyle sıcak bir kalbi var ki..Bilmiyorum,belki de memleketlisi olduğum için bana daha bir sıcak ve içten.Ama o pırıl pırıl kalbi eminim ki herkes için aynı güzellikte varlığını devam ettiriyordur..
Bizim kanımız aynı derece atıyordur hayatın zorluklarına karşı.Birbirimizi en iyi biz anlarız..Çünkü biz aynı memleketten olmanın ötesindeyiz..Her ilden iki hemşeri bir araya gelse eminim ki kimse bizim birbirimizi anladığımız kadar birbirini anlayamaz..Çünkü bizim memleketimiz yapısı itibari ile özel =)
Hayatta karşılaştığı bir zorluk,bir sıkıntı hiç mi olmadı?Nasıl olmasın ki..Hayatta sıkıntısı olmayan insan mı var?Dünyanın en zengin insanları bile o zenginliği korumanın sıkıntısında değiller mi ?
Ama ben kimsenin bu kadar pozitif gülümsemeyle etrafına baktığını sanmıyorum..Hem gülümseyip hem de karşısındakinin gülümsemesini sağlamak herkesin harcı değil..
Bu yüzden çok değerli olan hemşomun yeri bir kat daha değerli olmaktadır ben de..
Dilerim ki kalan ömründe de hep gülsün ..
Çünkü gülmeyi en çok o hakediyor..
11 Mart 2009 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
çoooook teşekkür ederim hemşom, gülmeye aynen devam ediyoruz..
YanıtlaSilYazını okurken de yine gülümsedim, çok mutlu oldum;bu kadr tasvire layık mıyım diye de düşündüm.. Çook teşekkürler tekrarr
sen daha fazla tasviri hakediyosun hemşom ama ilk yazının heyecanı olsa gerek bu kadarla sınırlı kaldı..
YanıtlaSildediğin gibi,gülmeye aynen devam .. =)
:)
YanıtlaSilSadece Gülümsemek lazım Bu yazıya...